درمان ریزش موی گربه چیست؟

 

از دست دادن خز گربه ممکن است علل قارچی و انگلی مانند کرم حلقوی، کنه یا آلرژی به کک داشته باشد. آلرژی های غذایی احتمال دیگری است، مانند شرایط متابولیک مانند پرکاری تیروئید، اصطلاح تولید بیش از حد هورمون های تیروئید. در برخی از گربه ها، مشکلات دستگاه ادراری باعث لیسیدن مداوم و در نتیجه ریزش مو می شود.

پاسخ به سؤالات زیر ممکن است به آشکار شدن علت کمک کند: آیا او خودش را زیاد آراسته می کند؟ آیا خارش دارد و اغلب خودش را می‌خراشد؟ اگر گربه های دیگری دارید، رابطه او با آنها چگونه است - هماهنگ یا مشاجره؟ آیا اخیراً چیزی در خانه خود تغییر داده اید که می تواند باعث افزایش استرس در گربه شما شود؟

 

نظافت بیش از حد در گربه ها

اگر در غیر این صورت، گربه شما سالم به نظر می رسد، ممکن است نظافت بیش از حد برای کاهش استرس - که به عنوان نظافت جابه جایی نیز شناخته می شود - ممکن است اتفاقی باشد که در حال رخ دادن است. آراستگی جابجایی، که ریشه در اضطراب دارد، ممکن است به کاهش سطح استرس گربه، کمک به آرامش او و منحرف کردن پرخاشگری از افراد دیگر کمک کند. معمول است که می بینیم گربه ای که در یک موقعیت استرس زا قرار دارد، به طور ناگهانی شروع به مرتب کردن خود می کند.

با گذشت زمان، این رفتار جابجایی می تواند مستقل از عامل استرس زا اولیه شود و در نهایت ماهیت اجباری پیدا کند. این وضعیت به عنوان "آلوپسی روانی" شناخته می شود. (روانی به معنای «ذهن»، ژنیک به معنای «تولید یا برخاسته از» و آلوپسی به معنای «ریزش مو» است.) این نوع آلوپسی به طور کلی در اندام‌های جلویی داخلی، ناحیه پشت شکم، ناحیه کشاله ران و دم و/یا ناحیه کمر، و ممکن است متقارن باشد یا نباشد. ریزش مو فقط در جاهایی اتفاق می افتد که با زبان گربه می توان به آنها رسید. تغییرات پوستی ثانویه، مانند قرمزی یا برآمدگی، به ندرت مشهود است.

 

بازدید از دامپزشک

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنچه در حال وقوع است، گربه خود را برای معاینه کامل، از جمله آزمایش خون، بررسی عملکرد تیروئید و آزمایش ادرار، نزد دامپزشک ببرید. این آزمایش‌ها به رد هر گونه علت متابولیکی ریزش مو، مانند بیماری کوشینگ (که در گربه‌ها نادر است)، پرکاری تیروئید یا بیماری دستگاه ادراری کمک می‌کند.

یک مطالعه که گربه‌هایی را با تشخیص احتمالی آلوپسی روان‌زا مورد بررسی قرار داد، نشان داد که دلایل پزشکی خارش و ریزش مو در 76 درصد از گربه‌ها شناسایی شده است، در حالی که تنها 10 درصد از موارد صرفاً رفتاری هستند. 14 درصد باقیمانده شامل ترکیبی از آلوپسی روان‌زا و دلایل پزشکی خارش و ریزش مو بود.

 

چگونه یک دامپزشک خوب پیدا کنیم؟

 

ایده هایی برای کاهش سطح استرس گربه

اگر نتایج آزمایشگاهی گربه شما همه نرمال است و هیچ دلیل دیگری وجود ندارد، ممکن است تعجب کنید که برای کمک به گربه خود چه کاری انجام دهید. از آنجایی که آلوپسی روان‌زا مبتنی بر حالت‌های عاطفی استرس، اضطراب و ناامیدی است، روی به حداقل رساندن استرس برای بچه گربه‌تان تمرکز کنید. در اینجا چند راه برای انجام این کار وجود دارد:

 

نشیمنگاه ها و پایه های کوهنوردی را در قسمت های کلیدی مانند جلوی پنجره قرار دهید. این ممکن است گربه شما را تشویق کند که تمایل طبیعی خود را برای استراحت بر روی سطوح بلند و مشاهده محیط خود از بالا نشان دهد.
برای غنی‌تر کردن محیط و حفظ حریم خصوصی، به او اجازه دهید به تعدادی جعبه مقوایی و کیسه‌های کاغذی دسترسی داشته باشد (با دسته‌هایی که برای ایمنی آن‌ها برداشته شده است).
با استفاده از اسباب‌بازی‌های تعاملی، مانند چوب پر، با او بازی کنید تا غرایز طبیعی شکار او را تحریک کنید و به او کمک کنید انرژی اضافی را بسوزاند.
یک دیفیوزر Feliway تهیه کنید که یک نسخه مصنوعی از فرمون گربه را آزاد می کند، یک ماده شیمیایی آرام بخش که گربه ها به طور طبیعی تولید می کنند.

 

گزینه های دیگر برای غنی سازی عبارتند از پراکندگی کیبل در اطراف برای تشویق او به "شکار" برای غذای خود، ارائه علف های غیر سمی گربه یا گربه، و دادن اسباب بازی های پازل غذا به او.
مکمل های ضد اضطراب، داروها و غذاهای آرام بخش برای گربه ها
اگر این اصلاحات موفقیت آمیز نبود، یا دامپزشک شما احساس کرد که مداخله اضافی لازم است، می توان مکمل های ضد اضطراب مانند Anxitane یا Composure را در نظر گرفت. همچنین گزینه‌های غذایی آرام‌بخش توسط برندهایی مانند رویال کنین یا ساینس دیت در بازار وجود دارد که ممکن است کمک کند. در صورت نیاز به درمان بیشتر، ممکن است بخواهید با دامپزشک خود در مورد قرار دادن گربه خود از داروهای ضد اضطراب مانند فلوکستین یا پاروکستین صحبت کنید.

 

با بسیاری از علل زمینه‌ای بالقوه، از دست دادن خز در گربه‌ها می‌تواند مشکلی برای رفع آن باشد. نکته کلیدی این است که با دامپزشک خود گفتگوی باز داشته باشید و راه حل هایی را که برای شما و گربه شیرین شما مناسب است را کشف کنید.

 

منبع

 

 

درمان کم آبی در سگ ها

به گفته Veterian Key، کم آبی در سگ ها یک وضعیت جدی است که هرگز نباید نادیده گرفته شود - به خصوص با توجه به اینکه بدن سگ از 60 تا 70 درصد آب تشکیل شده است. کم آبی بدن زمانی اتفاق می‌افتد که بدن سگ بیش از آنچه که می‌گیرد آب از دست می‌دهد و آب کافی در جریان خون سگ وجود ندارد. هنگامی که این اتفاق می افتد، الکترولیت ها در بدن نامتعادل می شوند، که بر توانایی عضلات و اندام های داخلی برای عملکرد طبیعی تأثیر منفی می گذارد. در ادامه بخوانید تا در مورد چگونگی تشخیص دهیدراته شدن سگ و جلوگیری از کم آبی سگ خود بیشتر بدانید.

 

چگونه بفهمید سگ شما دچار کم آبی شده است؟

باور کنید یا نه - سرنخ های ظریفی وجود دارد که نشان می دهد سگ شما ممکن است کم آب شده باشد. یکی از روش های کلاسیک برای بررسی هیدراتاسیون در سگ ها این است که به آرامی پوستی را که روی گردن سگ قرار دارد بالا بکشید و سپس پوست را رها کنید. اگر پوست به سرعت به سمت پایین برگشت، سگ هیدراته می شود. اگر پوستش به آرامی صاف می شود، سگ شما ممکن است دچار کم آبی شود.

یکی از نگرانی‌های مربوط به تست چادر پوستی این است که زمانی که سگ‌های کم‌آبی پوست خود را چادر می‌کنند، آن‌قدر کم آب می‌شوند که ممکن است اندام‌های داخلی در حال حاضر آسیب ببینند. نشانه کم آبی خفیف‌تر که ممکن است بتوانید تشخیص دهید، بررسی لثه‌ها است. اگر لثه‌هایشان خشک و چسبناک باشد، این معمولاً نشان‌دهنده کم‌آبی بدن آن‌ها است. همچنین، به خاطر داشته باشید که چادر زدن پوست ممکن است در سگ‌های مسن یا سگ‌هایی که شرایط هورمونی دارند که بر خاصیت ارتجاعی پوست تأثیر می‌گذارد، به خوبی کار نکند.

 

سایر علائم بالینی کم آبی در سگ ها عبارتند از:

• افزایش ضربان قلب
• خستگی مفرط یا ذهن کسل کننده
• لرزش هنگام بلند شدن یا راه رفتن
• لثه هایی که قرمز تیره یا کم رنگ به نظر می رسند
• چشمان گود رفته و کدر

اگر متوجه هر یک از این علائم شدید و فکر می‌کنید سگتان مریض یا کم‌آبی است، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید و آماده شوید تا سریعاً آنها را به دامپزشک بیاورید. کم آبی یک بیماری جدی است که باید در اسرع وقت توسط یک متخصص درمان شود.

 

درمان کم آبی در سگ ها

درمان کم آبی در سگ ها به شدت کم آبی سگ بستگی دارد. کم آبی خفیف در سگ هایی که به اندازه کافی مشروب می خورند را می توان با دادن مقادیر کم آب برطرف کرد. اگر سگ شما استفراغ می کند یا نمی تواند آب را در خود نگه دارد، به سگ خود تراشه های یخ بدهید و برای مشاوره با دامپزشک خود تماس بگیرید. دامپزشک شما احتمالاً از شما می خواهد که سگ خود را برای معاینه بیاورید.

کم آبی متوسط تا شدید با مایع درمانی، به صورت زیر جلدی (زیر پوست) یا داخل وریدی درمان می شود. این کار با دقت و زیر نظر دامپزشک انجام می شود، زیرا اگر به سگی خیلی سریع آب بدهید یا مایعات زیادی به او بدهید، می تواند مشکلات سلامتی بیشتری ایجاد کند.

اگر کم‌آبی بدن به دلیل یک بیماری زمینه‌ای باشد، آن شرایط نیاز به درمان دارد وگرنه کم‌آبی بدن احتمالاً باز خواهد گشت. هر گونه شرایط محیطی یا بهداشتی که بر تعادل آب در بدن سگ تأثیر بگذارد می تواند باعث کم آبی بدن شود. کم آبی در سگ ها ممکن است به دلیل استفراغ، اسهال، بیماری های کبدی و کلیوی، تب، نخوردن یا نوشیدن کافی و شرایط هورمونی مانند دیابت ایجاد شود. از آنجایی که شرایط زمینه ای بسیار زیادی وجود دارد، توصیه دامپزشک شما بسیار مهم است.

اگر دامپزشک شما به یک بیماری زمینه‌ای مشکوک باشد، ممکن است آزمایش‌های اضافی مانند آزمایش خون، آزمایش ادرار یا مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا سونوگرافی شکم توصیه شود. این آزمایشات به دامپزشک شما کمک می کند تا علت کم آبی توله سگ شما را مشخص کند و به آنها کمک کند تا بهترین برنامه درمانی را برای حیوان خانگی شما انتخاب کنند.

کم آبی بدن می تواند به اندام های داخلی آسیب برساند، بنابراین اگر علائمی از کم آبی را در سگ خود مشاهده کردید، به آنها مقدار کمی آب بدهید و در اسرع وقت با دامپزشک خود تماس بگیرید. بسته به علت زمینه ای و درمان مناسب، پیش آگهی معمولاً برای بهبودی پس از کم آبی بدن خوب است.

 

جلوگیری از کم آبی سگ

خوشبختانه، اگر دسترسی مداوم به آب تمیز را فراهم کنید، یک سگ سالم به همان اندازه که برای هیدراته ماندن نیاز دارد، بدون هیچ مداخله‌ای از طرف شما، می‌نوشد. ارائه مقدار زیادی آب تمیز برای کمک به خنک ماندن سگ شما در روزهای گرم تابستان نیز مهم است زیرا گرمازدگی همچنین می تواند منجر به کم آبی بدن شود. هنگامی که دما در سمت گرمتر است، مطمئن شوید که همیشه آب تمیزی برای نوشیدن سگ در دسترس داشته باشید. بنابراین، اگر تصمیم دارید به پارک سگ بروید یا در اطراف محله قدم بزنید، حتما یک بطری آب و چیزی برای نوشیدن سگ خود به همراه داشته باشید. اگر سگ شما پس از بازی در زیر آفتاب گرم از نوشیدن آب امتناع کرد، رفتار او را زیر نظر بگیرید. اگر آنها تنبل یا گوشه‌گیر به نظر می‌رسند، حتماً فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید زیرا اینها می‌توانند نشانه‌های گرمازدگی باشند.

 

منبع

 

 

آیا باید به گربه خانگی واکسن بزنم؟

 

ما می‌دانیم که نادیده گرفتن واکسیناسیون گربه‌های سرپوشیده می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد، زیرا آنها در فضای باز نمی‌روند. با این حال، برای سلامت گربه شما بسیار مهم است که با عکس های او همراه باشید، امروز دامپزشکان Argyle دلیل آن را توضیح می دهند.

 

درباره واکسیناسیون گربه

چندین بیماری جدی وجود دارد که گربه های داخل خانه هر ساله به آن مبتلا می شوند، به همین دلیل ضروری است که گربه را واکسینه کنید تا آنها را از این شرایط قابل پیشگیری در امان نگه دارید. همچنین بسیار مهم است که با واکسن های تقویت کننده گربه خود به روز بمانید تا بعد از اولین واکسیناسیون بچه گربه از آنها محافظت کنید.

گربه شما واکسن های تقویت کننده دریافت می کند تا به آنها کمک کند پس از واکسن هایی که به عنوان بچه گربه به او داده شده اند، مصون بمانند، زیرا آنها از بین می روند. هر واکسن تقویت کننده/واکسن برای گربه های داخل خانه یک برنامه دارد، در قرار ملاقات های دامپزشکی، دامپزشک به شما اطلاع می دهد که چه زمانی برای همراهان پشمالوی شما دور بعدی تزریق های تقویتی فرا می رسد.

 

چرا گربه خانگی شما باید واکسینه شود؟

بسیاری از ایالت‌ها قوانینی دارند که واکسیناسیون خاصی را برای گربه‌ها اجباری می‌کند، حتی اگر فکر می‌کنید که بچه گربه شما به آن‌ها نیاز ندارد. به عنوان مثال، بسیاری از ایالت ها قانونی دارند مبنی بر اینکه همه گربه ها باید تا سن 6 ماهگی واکسن هاری تزریق کنند. پس از اینکه گربه شما واکسن خود را دریافت کرد، دامپزشک به شما گواهی می دهد که نشان می دهد گربه شما واکسن های لازم را داده است.

دو نوع واکسن برای گربه‌ها وجود دارد که یکی «واکسن اصلی» و دیگری «واکسن سبک زندگی» است.

دامپزشکان توصیه می‌کنند که تمام گربه‌های داخل خانه باید واکسن‌های اصلی داده شوند تا از طیف وسیعی از بیماری‌های بسیار مسری در امان باشند، بنابراین اگر از خانه شما فرار کنند، برای نظافت یا اگر مجبور به ماندن در پانسیون شوند، از بیماری در امان بمانند. تسهیلات و غیره

 

 

واکسن های اصلی برای گربه ها

به شما گربه‌ها باید واکسن‌های اصلی داده شود تا از لیست زیر از بیماری‌های رایج و شدید گربه محافظت شود:

هاری - هاری هر ساله پستانداران زیادی را می کشد، حتی انسان ها. این واکسن برای گربه ها در اکثر ایالت ها اجباری است.

رینوتراکئیت ویروسی گربه، کالیسی ویروس و پان لوکوپنی (FVRCP) - که اغلب به آن واکسن "دیستمپر" گفته می شود، این واکسن ترکیبی است که از گربه ها در برابر پانلوکوپنی ویروسی گربه، رینوتراکئیت و کلسی ویروس محافظت می کند.

هرپس ویروس گربه نوع I (FHV, FHV-1) - این ویروس همه جا حاضر بسیار مسری است و یکی از علل اصلی عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی است و می تواند گربه ها را تا آخر عمر آلوده کند. زمانی که کاسه‌های غذا و جعبه‌های زباله با سایر گربه‌ها به اشتراک گذاشته می‌شوند، از طریق تماس مستقیم یا استنشاق قطرات عطسه پخش می‌شود. گاهی اوقات گربه‌ها این بیماری را از بین می‌برند که موارد مداوم FHV می‌تواند مشکلات چشمی ایجاد کند.

 

 

واکسن های سبک زندگی (غیر اصلی) برای گربه ها

برخی از گربه‌ها بسته به سبک زندگی خود به واکسیناسیون غیر اصلی و سبک زندگی نیاز دارند. دامپزشک به شما اطلاع می دهد که بچه گربه شما کدام یک را باید دریافت کند. این نوع واکسن از گربه شما در برابر شرایط زیر محافظت می کند:

ویروس نقص ایمنی گربه (FIV) و لوسمی گربه (Felv) - این واکسن‌ها معمولاً فقط برای گربه‌هایی توصیه می‌شوند که اغلب در فضای باز هستند و از آنها در برابر عفونت‌های ویروسی که از تماس نزدیک منتقل می‌شوند محافظت می‌کند.

Bordetella - یک باکتری بسیار مسری که باعث عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی می شود. اگر گربه‌تان را به لانه‌های شبانه‌روزی یا آرایشگر می‌برید، ممکن است دامپزشک شما این واکسن را پیشنهاد کند.

کلامیدوفیلا فلیس - این واکسیناسیون اغلب بخشی از واکسن ترکیبی دیستمپر است. از گربه شما در برابر کلامیدیا که یک عفونت باکتریایی است که باعث ملتحمه شدید می شود، محافظت می کند.

 

 

واکسینه کردن بچه گربه

ما توصیه می کنیم که بچه گربه خود را برای اولین دور واکسیناسیون در زمانی که بین شش تا هشت هفته سن دارد، بیاورید. در زیر مجموعه‌ای از واکسیناسیون‌هایی است که بچه گربه شما باید در فواصل زمانی سه تا چهار هفته ای (تا زمانی که حدود 16 هفتگی دارد) انجام دهد.

 

 

برنامه واکسیناسیون بچه گربه

 

ویزیت اول (6 تا 8 هفته)

• معاینه مدفوع برای انگل
• آزمایش خون برای لوسمی گربه
• تغذیه و نظافت را مرور کنید
• واکسیناسیون کلامیدیا، کلسی ویروس، رینوتراکئیت و پان لوکوپنی

 

ویزیت دوم (12 هفته)

• اولین واکسن لوسمی گربه
• اولین واکسن لوسمی گربه
• معاینه و بررسی خارجی برای انگل
• واکسیناسیون دوم برای رینوتراکئیت کالیسی ویروس و پان لوکوپنی

 

ویزیت سوم (توصیه دامپزشک را دنبال کنید)

• دومین واکسن لوسمی گربه
• واکسن هاری

 

 تقویت کننده

گربه بالغ شما باید هر سال یا هر سه سال یک بار بسته به واکسن، واکسن های تقویت کننده خود را دریافت کند. دامپزشک شما را از برنامه واکسیناسیون گربه (تقویت کننده) مطلع می کند.

 

حفاظت از واکسن

بچه گربه شما تا زمانی که تقریباً 12 تا 16 هفتگی نداشته باشد، به طور کامل واکسینه نمی شود، یعنی زمانی که باید تمام واکسن های خود را دریافت کرده باشد. پس از انجام واکسیناسیون های اولیه، بچه گربه شما از همه بیماری ها و بیماری هایی که واکسیناسیون پوشش می دهد در امان خواهد بود.

 

منبع

 

تشخیص بیخوابی در سگها و درمان آن

اگر توله سگ شما مشکل خواب دارد، ممکن است شما را در شب بیدار نگه دارد. با بی خوابی در سگ ها و راه هایی برای کمک به چرت زدن سگ خود آشنا شوید.

 

سگ ها به خواب زیادی نیاز دارند و سگ های بالغ می توانند تا 50 درصد از روز خود را به چرت زدن بگذرانند. برای توله سگ ها و سگ های مسن، این تعداد می تواند تا 80 درصد باشد. بی خوابی یا مشکل خواب، یک بیماری شایع در انسان است، اما در بین سگ ها نادر است. درک علائم، علل و راه های درمان بی خوابی در سگ ها برای والدین حیوان خانگی مهم است.

 

مشکلات رایج خواب سگ ها

ممکن است به راحتی علائم و تغییرات واضح در زبان بدن توله سگ خود را در هنگام استرس تشخیص دهید - اینها می تواند شامل لیسیدن لب، چشم نهنگ، قدم زدن، پنهان شدن و موارد دیگر باشد. توجه به مشکلات خواب ممکن است سخت تر باشد، زیرا رفتار سگ شما برای دیدن و تشخیص آن چالش برانگیز است (زیرا شما نیز احتمالاً خواب هستید). مسائل متعددی وجود دارد که یک والدین حیوان خانگی باید در مورد الگوهای خواب سگ از آنها آگاه باشند.

 

نارکولپسی در سگ ها

نارکولپسی یک اختلال سیستم عصبی است که هم در انسان و هم در سگ مشاهده می شود. این با خواب آلودگی بیش از حد در طول روز و دوره های از دست دادن هوشیاری مشخص می شود و ممکن است با بیش فعالی ایجاد شود. نارکولپسی اغلب ارثی است و به دلیل سطوح پایین ماده شیمیایی هیپوکرتین ایجاد می شود. اگرچه تهدیدی برای زندگی نیست، اما ممکن است در طول زمان بر سطح انرژی و کیفیت زندگی تأثیر بگذارد. هیچ درمانی فعلی برای نارکولپسی وجود ندارد، اما یک دامپزشک ممکن است دارویی برای کمک به مبارزه با علائم در موارد شدید تجویز کند.

 

آپنه (apnea) خواب در سگ ها

آپنه خواب ممکن است باعث شود به شرکای خروپف و دستگاه های تنفس فکر کنید، اما این وضعیت می تواند روی دندان نیش نیز تاثیر بگذارد. همانطور که در انسان ها، آپنه خواب در سگ ها با خروپف و/یا تنفس سخت در هنگام خواب مشخص می شود. وقفه های خواب مکرر همراه می تواند اثرات طولانی مدتی بر سطح انرژی سگ ها داشته باشد. بنابراین، اگر مشکوک هستید که آپنه خواب ممکن است روی سگ شما تأثیر بگذارد، مراجعه به دامپزشک بسیار مهم است. در حالی که به طور کلی در سگ ها نادر است، این بیماری در بین نژادهای براکی سفالیک (صورت صاف) مانند بولداگ آمریکایی و پاگ شایع تر است.

 

اختلال رفتار خواب REM در سگ ها

تحقیقات نشان می‌دهد که سگ‌ها خواب می‌بینند، و احتمالاً هنگام چرت زدن به بالشتک‌های پنجه سگ‌هایتان لبخند زده‌اید. لرزش، صدا و حتی دویدن ممکن است در طول چرخه حرکت سریع چشم (REM) سگ‌ها در خواب رخ دهد. اغلب، این ممکن است رایج و بی ضرر باشد، اما این رفتار ممکن است به مرور زمان به یک اختلال تبدیل شود. سگ های مبتلا به اختلال رفتاری خواب REM ممکن است مستعد انجام حرکات خشونت آمیز مکرر در خواب باشند. بیدار کردن سگ در این حالت می تواند باعث سردرگمی یا حتی پرخاشگری شود و منجر به گاز گرفتن بدون هشدار شود (از این رو عبارت "بگذارید سگ های خوابیده دروغ بگویند"). این اختلال ممکن است با دارو درمان شود، بنابراین اگر مشکوک به این مشکل هستید، باید نظر دامپزشک را جویا شوید.

 

بی خوابی در سگ ها

بی خوابی شایع ترین مشکل خواب است که انسان ها را تحت تاثیر قرار می دهد. از هر 3 نفر 1 نفر در طول زندگی خود با مشکلاتی در به خواب رفتن یا به خواب رفتن مواجه می شوند. در حالی که در سگ های سگ بسیار کمتر رایج است، بی خوابی سگ یک اختلال خواب جدی است. دانستن چگونگی تشخیص بی خوابی در سگ ها و زمان مراجعه به درمان، دانش مهمی برای هر صاحب مسئول است.

 

علل بی خوابی در سگ ها

اغلب با بی خوابی سگ، مراجعه به دامپزشک یا رفتارشناس ممکن است مشکلات جسمی یا روحی اساسی را که ممکن است در بازی وجود داشته باشد، آشکار کند. برخی از عوامل بالقوه منجر به بی خوابی در سگ ها عبارتند از:

• آسیب هایی که بر استخوان ها، مفاصل و ماهیچه ها تأثیر می گذارد، مانند آرتریت
• بیماری های پوستی مانند آلرژی که باعث خارش بیش از حد می شود
• شرایطی که بر اندام های داخلی تأثیر می گذارد، که ممکن است بر ادرار تأثیر بگذارد
• شرایط عصبی موثر بر رفتار
• اختلالات شناختی مانند زوال عقل
• انرژی یا اضطراب بیش از حد فروخورده

 

نحوه درمان بی خوابی در سگ

با توجه به عدم قطعیت در مورد علل و علائم بی خوابی در سگ ها، بازدید از دامپزشک همیشه بهترین گزینه است. مهمترین کاری که باید انجام دهید این است که هر گونه مسائل جسمی یا روانی اساسی را که ممکن است نیاز به توجه فوری داشته باشد، رد کنید. هنگامی که دیگر مسائل جدی پزشکی و منابع استرس را رد کردید، چند استراتژی مختلف برای کمک به خواب بهتر سگ در خانه وجود دارد. مکان خواب سگ خود را تغییر دهید - مانند انسان ها، گاهی اوقات یک تغییر ساده منظره کمک می کند. اگر سگ شما معمولاً در تخت شما می‌خوابد، برای او یک تخت سگ راحت مانند تخت‌خواب سگ پت فیوژن فوم مموری بخرید. یا اگر به نظر نمی‌رسد که از تخت یا جعبه خود لذت نمی‌برند، تخت خود را با آنها به اشتراک بگذارید. تحریک ذهنی و جسمی را افزایش دهید - کارشناسان می گویند سگ خسته سگی شاد است و معمولاً حق با آنهاست. تحریک فیزیکی و ذهنی مناسب برای سگ ها در هر سن و اندازه ای بسیار مهم است. برای کسانی که با مشکلات خواب دست و پنجه نرم می کنند، انجام ورزش کافی حتی مهم تر می شود. عدم ورزش همچنین می تواند سگ شما را مستعد ابتلا به بیماری هایی مانند چاقی و دیابت کند.

 

منبع

 

آیا سگ ها مدفوع خواری می‌کنند؟

کوپروفاژی چیست؟

اگر سگ شما مدفوع می خورد، بهتر است او را نزد دامپزشک معاینه کنید. دامپزشک به تعیین اینکه آیا شرایط پزشکی وجود دارد که باعث گرسنگی بیش از حد سگ می شود کمک می کند. اگر کوپروفاژی یک مسئله رفتاری است، دامپزشک همچنین ممکن است توصیه هایی را ارائه دهد که ممکن است به جلوگیری از خوردن مدفوع سگ شما کمک کند.

کوپروفاژیا اصطلاح علمی برای خوردن مدفوع است. اگر چه کوپروفاژی برای ما ناراحت کننده و طغیان کننده است. این یک مشکل رایج در سگ ها و توله سگ ها است. دلایل فیزیکی، پزشکی و رفتاری وجود دارد که چرا سگ ها مدفوع می خورند. اینجا اند.

 

علائم کوپروفاژی در سگ ها

• سگ خود را در حال خوردن مدفوع در حیاط خانه می بینید
• سگی در حال خوردن مدفوع گربه از جعبه زباله پیدا شد
• سگ مدفوعی را که در حین پیاده روی سگش پیدا می کند، می خورد
• سگ مدفوع استفراغ می کند
• سگ مدفوع توله سگ هایش را می خورد

 

علل کوپروفاژی در سگ ها

 

دلایل پزشکی و فیزیکی برای کوپروفاژی در سگ ها:

• انگل های روده ای - انگل ها از مواد مغذی سگ تغذیه می کنند.
• نارسایی غدد درون ریز پانکراس (EPI) - این اختلالی است که در آن لوزالمعده آنزیم های گوارشی تولید نمی کند. غذای مصرف شده تجزیه نمی شود و مواد مغذی جذب نمی شوند (سگ گرسنه می ماند).
• کم تغذیه - عدم تغذیه سگ به مقدار مناسب غذا
• رژیم غذایی بی کیفیت - سوء تغذیه
• طعم - مدفوع گربه ممکن است برای سگ طعم خوبی داشته باشد.
• سگ ها مدفوع توله هایشان را می خورند تا لانه را تمیز کنند. این یک رفتار طبیعی در سگ است.
• داروهای تجویزی می توانند سگ را بسیار گرسنه کنند.

 

دلایل رفتاری کوپروفاژی در سگ ها:

• سگ آزار دیده ای که به او غذا نمی دادند (به خوردن مدفوع خود عادت کرده بود)
• توله سگ های آسیاب توله سگ که مورد بی توجهی و شلوغی قرار گرفتند و باعث ایجاد مشکلات اضطرابی شدند
• توله سگ می خواهد توجه والدین حیوان خانگی را جلب کند
• کسالت (بدون فعالیت یا زمان بازی)
• برای مدت زمان طولانی لانه شده/ایزوله شده است

 

تشخیص کوپروفاژی در سگ ها

دامپزشک سابقه پزشکی بیمار را با شما بررسی می کند. نگرانی های شما را در مورد مدفوع خوردن سگتان به او بگویید. دامپزشک ممکن است بخواهد در مورد رژیم غذایی فعلی سگ شما و دفعات تغذیه او صحبت کند. او همچنین ممکن است بخواهد از فعالیت‌های روزانه سگ و برنامه منظم او (زمان بازی، پیاده‌روی، بسته‌بندی یا اجتماعی بودن سگ) بداند.

سپس پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد که ممکن است شامل اندازه گیری وزن، دما، نبض و فشار خون بیمار باشد. ممکن است دامپزشک بخواهد آزمایش خون مانند شمارش کامل خون (CBC) و پانل شیمی سرم را انجام دهد. شمارش کامل خون می تواند به ارزیابی پلاکت ها، تعداد گلبول های قرمز و سفید کمک کند. CBC همچنین می‌تواند به تشخیص اینکه سگ کم خون است یا عفونت باکتریایی دارد کمک کند. یک پانل شیمی سرم به تعیین عملکرد اندام ها و نحوه عملکرد اندام های بدن کمک می کند. دامپزشک همچنین ممکن است آزمایش ادرار، آزمایش چربی مدفوع (اندازه گیری چربی در نمونه مدفوع) و معاینه مدفوع (بررسی انگل) را توصیه کند. این تست‌های تشخیصی می‌توانند به کاهش علت کمک کنند و ممکن است مشکلات سلامتی زمینه‌ای را آشکار کنند.

 

درمان کوپروفاژی در سگ ها

نارسایی غدد درون ریز لوزالمعده معمولاً با جایگزینی آنزیم های گوارشی با استفاده از عصاره پانکراس منجمد شده از خوک و گاو درمان می شود. عصاره ها معمولاً 30 دقیقه قبل از تغذیه روی غذای سگ پاشیده می شوند. همچنین بیمار تحت مکمل های غذایی و ویتامین ها قرار می گیرد.

انگل ها با کرم زدا درمان می شوند و ملحفه، اسباب بازی ها و کاسه های سگ شما باید در آب داغ شسته شوند. کف باید تمیز و ضدعفونی شود تا به از بین بردن تخم های باقی مانده کمک کند.

سگ هایی که با رژیم غذایی ناقص تشخیص داده می شوند باید از غذای تجاری با کیفیت بهتر تغذیه شوند. توصیه می شود که برچسب مواد تشکیل دهنده را بخوانید. اولین ماده باید یک پروتئین باشد نه یک "محصول جانبی". مکمل های غذایی و ویتامین ها نیز ممکن است تجویز شوند. بیمارانی که کم خون هستند ممکن است نیاز به تزریق B-12 داشته باشند.

سگ هایی که هیچ شرایط پزشکی ندارند ممکن است به دلایل رفتاری مدفوع بخورند. دامپزشک ممکن است زمان بازی و پیاده روی بیشتر و زمان کمتری را برای تنهایی پیشنهاد دهد. سگ‌هایی که ورزش می‌کنند و با آنها بازی می‌کنند، رضایت بیشتری دارند. اگر سگ شما در خوردن مدفوع اصرار دارد، دامپزشک ممکن است یک رفتارشناس سگ را توصیه کند.

 

منبع

علل و علائم کم خونی در گربه ها

 

کم خونی با کاهش تعداد گلبول های قرمز به دلیل از بین رفتن، تخریب یا تولید ناکافی گلبول های قرمز مشخص می شود. دو نوع کم خونی مختلف وجود دارد که در دوستان گربه ما دیده می شود، ترمیم کننده و غیر ترمیم کننده:

 

احیا کننده

اگر گربه شما از کم خونی احیا کننده رنج می برد، مغز استخوان حیوان خانگی شما به طور معمول به کمبود گلبول های قرمز پاسخ می دهد و سخت کار می کند تا تقاضای افزایش یافته را برآورده کند. کم خونی ترمیمی ناشی از از دست دادن خون حاد یا ناگهانی، به دلیل آسیب، انگل، عفونت یا یک بیماری جدی (مانند سرطان) است. این نوع کم خونی معمولاً در گربه‌های جوان‌تر رخ می‌دهد. غیر احیا کننده هنگامی که یک گربه دارای کم خونی غیر ترمیمی است، مغز استخوان قادر به پاسخگویی کافی به کاهش تعداد گلبول های قرمز خون نیست. کم خونی غیر ترمیمی در گربه ها اغلب به دلیل نارسایی کلیه (نارسایی کلیه) ایجاد می شود. اگر گربه شما سالم باشد کلیه هایش هورمونی تولید می کنند که به تولید گلبول های قرمز خون کمک می کند. هنگامی که کلیه ها به درستی کار نمی کنند، بدن گربه شما نمی تواند گلبول های قرمز خون را به همان سرعتی که بدن گربه استفاده می کند جایگزین کند و در نتیجه کم خونی ایجاد می شود. این شکل از کم خونی به طور معمول در گربه های مسن دیده می شود و همچنین می تواند ناشی از اختلالات مغز استخوان، بیماری کبد یا سایر بیماری های مزمن باشد.

 

کم خونی همولیتیک خودایمنی (AIHA)

کم خونی همولیتیک خودایمنی (AIHA) به طور معمول یک شکل بازسازی کننده کم خونی در گربه ها است. اگر گربه شما مبتلا به AIHA تشخیص داده شود بدن آنها احتمالاً گلبول های قرمز خون تولید می کند، اما سلول ها توسط بدن از بین می روند. این می تواند به دلایل متعددی از جمله اختلال عملکرد سیستم ایمنی، بیماری عروق خونی کوچک، اختلالات متابولیک، سموم، عفونت ها یا بیماری های ژنتیکی باشد. این وضعیت ممکن است به عنوان کم خونی همولیتیک با واسطه ایمنی (IMHA) نیز شناخته شود. بیشتر گربه‌های مبتلا به AIHA کم‌خونی شدید دارند که باعث می‌شود لثه‌های آن‌ها به جای صورتی تا قرمز معمولی رنگ پریده باشد.

 

علائم کم خونی در گربه ها

اگر گربه شما از کم خونی رنج می برد، علائمی که نشان می دهد به شدت، مدت و علت اصلی بیماری بستگی دارد. برخی از شایع ترین علائم کم خونی در گربه ها عبارتند از:

• بی حالی یا کمبود انرژی
• کاهش اشتها
• تنفس سریع و پی در پی
• تنگی نفس

در موارد شدیدتر گربه شما ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را نشان دهد:

• لثه های سفید یا کم رنگ
• ضعف
• افزایش ضربان قلب
• زردی (زردی پوست، لثه یا چشم)

اگر گربه شما هر یک از علائم ذکر شده در بالا را نشان می دهد، ضروری است که در اسرع وقت برای ارزیابی به دامپزشک خود مراجعه کنید.

 

تشخیص کم خونی در گربه ها

به منظور تشخیص کم خونی گربه و مشخص کردن علت زمینه ای بیماری گربه، دامپزشک شما ممکن است تعدادی آزمایش را بر اساس علائم گربه شما توصیه کند.

آزمایشات خونی که اغلب هنگام تشخیص کم خونی در گربه ها انجام می شود عبارتند از:

• شمارش کامل سلول های خونی (CBC)
• حجم سلول بسته بندی شده (PCV) یا هماتوکریت
• شمارش گلبول های قرمز شمارش
• هموگلوبین

دامپزشک شما همچنین ممکن است بخواهد آزمایش های زیر را برای محدود کردن علت کم خونی گربه انجام دهد:

• بیوپسی مغز استخوان برای بررسی اینکه آیا مغز استخوان همانطور که باید عمل می کند.
• مشخصات بیوشیمیایی و آنالیز ادرار به منظور جستجوی علائم نارسایی اندام و بررسی سطوح الکترولیت
• معاینه مدفوع برای یافتن شواهدی از انگل های روده ای که می توانند باعث کم خونی شوند
• معمولاً تشخیص بر اساس ارزیابی جامع وضعیت بدنی، سابقه سلامت، علائم بالینی، آزمایش آهن، آزمایش ادرار، آزمایش مغز استخوان و شمارش کامل سلول‌های خونی گربه شما انجام می‌شود.

 

درمان گربه هایی که از کم خونی رنج می برند

هنگامی که گربه شما مبتلا به کم خونی تشخیص داده شد، دامپزشک شما با شما همکاری می کند تا یک برنامه درمانی برای درمان بیماری زمینه ای ایجاد کند. درمان گربه شما به علت اصلی بیماری، شدت و سایر عوامل سلامت کلی گربه شما بستگی دارد. برای کم خونی غیر ترمیمی، زمانی که دامپزشک شما علت را مشخص کرد، کم خونی گربه شما معمولاً با درمان بیماری زمینه ای برطرف می شود. اگر بیماری کلیوی (نارسایی کلیه) ریشه در وضعیت بچه گربه شما باشد، دامپزشک شما ممکن است درمان های هورمونی طولانی مدت برای کمک به کلیه ها برای تولید گلبول های قرمز تجویز کند.

کم خونی همولیتیک خودایمنی (AIHA) با تشخیص و رسیدگی به علت زمینه ای این بیماری درمان می شود. درمان AIHA ممکن است شامل آنتی بیوتیک ها یا پادزهرهای سمی برای کمک به بازیابی سلامت گربه شما باشد. در موارد شدید ممکن است نیاز به انتقال خون باشد. توجه: توصیه های ارائه شده در این پست برای مقاصد اطلاعاتی در نظر گرفته شده است و توصیه پزشکی در مورد حیوانات خانگی نیست. برای تشخیص دقیق وضعیت حیوان خانگی خود، لطفاً با دامپزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

 

منبع

 

چگونه می توانم عفونت چشم گربه ام را در خانه درمان کنم؟

 

راه‌های زیادی برای توصیف چشم‌های گربه‌تان وجود دارد - قابل ستایش، خیره‌کننده، خروش‌آور. اما اگر اخیراً چشم‌های گربه‌تان را می‌توان آب‌ریزش، تیره یا متورم توصیف کرد، احتمالاً درگیر عفونت چشم گربه‌ها هستند. در حالی که سفر به دامپزشک قطعاً ضروری است، ممکن است مجبور شوید چند روز صبر کنید تا بتوانید دیده شوید. خوشبختانه، نیازی نیست که با عصبانیت شروع به گوگل کنید، چگونه می توانم عفونت چشم گربه خود را در خانه درمان کنم. شما قبلاً به جای مناسب آمده اید. در این راهنما، ما درمان‌های خانگی عفونت چشم گربه را مورد بحث قرار می‌دهیم که می‌تواند برای دوست پشمالوی شما قبل از قرار ملاقات با دامپزشک او را تسکین دهد. با پاک کردن چشم و تنظیم محیط گربه خود، می توانید به تسکین علائم آن و جلوگیری از تحریک بیشتر کمک کنید.

 

چگونه چشمان گربه خود را در خانه پاک کنیم؟

 

اگر شک دارید که گربه شما ممکن است عفونت چشمی داشته باشد، احتمالاً متوجه علائم زیر خواهید شد:

• چشم های پر آب یا چشم های تیره
• پلک زدن بیش از حد چشمک زدن
• تورم دور چشم
• خارش یا مالش بر روی مبلمان و اشیاء دیگر
• ترشحات چشمی نزدیک مجرای اشک

اگر تنها علامتی که متوجه می‌شوید این است که چشم‌های گربه‌تان ریزش می‌کند، ممکن است سعی کنند تکه‌ای از گرد و غبار یا کثیفی را از چشمان خود بیرون کنند. اما، اگر یک یا هر دو چشم آنها برای چند روز متوالی ریزش داشته باشد، یا اگر ترشحات چشم گربه غلیظ، مات یا تغییر رنگ باشد، احتمالاً دچار عفونت شده اند. اگر چنین است، باید با دامپزشک خود تماس بگیرید، که می تواند علت عفونت چشم گربه شما را تعیین کند و بهترین روش درمانی را توصیه کند. در عین حال، می توانید سعی کنید چشم (یا چشمان گربه) خود را پاک کنید تا کمی تسکین پیدا کند.

یک فرمول ضد میکروبی و بدون نیش، مانند شستشوی چشم ضد میکروبی Vetericyn Plus، می‌تواند به طور موثر چشم‌های مبتلا به ورم ملتحمه را تمیز کند و کثیفی‌ها و زباله‌هایی را که ممکن است باعث عفونت چشم گربه شما شود (یا تشدید کند). شستشوی چشم ما نه تنها تسکین فوری را فراهم می کند، بلکه به سلامت چشم ها و کاهش احتمال مشکلات چشمی در آینده کمک می کند. (اتفاقاً این قطره برای سگ ها هم قابل استفاده است.) برای موثرترین درمان، روزی 3 تا 4 بار به آرامی چشم آسیب دیده را شستشو دهید. از آنجایی که شستشوی چشم ما غیر سمی و فاقد الکل، استروئید و آنتی بیوتیک است، نیازی به آبکشی نیست.

 

در دامپزشکی چه اتفاقی خواهد افتاد؟

هنگامی که بتوانید گربه خود را نزد دامپزشک ببرید، آنها می توانند مقصر عفونت چشم گربه شما را تشخیص دهند. دو مورد از شایع ترین علل مشکلات چشم گربه عبارتند از:

• ورم ملتحمه گربه
• آلرژی های مادرزادی

ورم ملتحمه گربه سانان بسیار شایع است و بسیاری از گربه ها حداقل یک عفونت خفیف را در مقطعی از زندگی خود تجربه می کنند. در طول عفونت ملتحمه، ملتحمه یا غشای نازکی که کره چشم و داخل پلک گربه شما را می پوشاند، به دلیل عفونت باکتریایی یا ویروسی تحریک می شود. ممکن است ورم ملتحمه را با نام رایج‌تر آن بشناسید: چشم صورتی. انسان ها نیز می توانند به آن مبتلا شوند و در حالی که ورم ملتحمه گربه شما نمی تواند شما را آلوده کند، علائم بسیار مشابه هستند. بنابراین اگر از خود می پرسید: "چرا چشمان گربه من قرمز است؟" ورم ملتحمه یکی از علل احتمالی آن است. با این حال، اگر علائم دیگری را همراه با ورم ملتحمه گربه مشاهده کردید، ممکن است نشانه بیماری دیگری مانند عفونت تنفسی فوقانی گربه (آنفولانزای گربه AKA) باشد. سایر علائم بالینی این بیماری شامل ترشحات چشم گربه ای، ترشحات بینی، زخم های دهان، بی حالی و بی اشتهایی است. اما اگر چشم گربه‌ام متورم شود چه؟ اگر این علامت را مشاهده کردید، نشانه احتمالی آلرژی مادرزادی است. از سوی دیگر، آلرژی های مادرزادی، به سادگی به آلرژی هایی اشاره می کنند که گربه شما با آن متولد شده است. مانند برخی از انسان‌ها، برخی از گربه‌ها به گرده‌ها، عطرها یا مواد موجود در غذای خود حساس هستند و قرار گرفتن در معرض این آلرژن‌ها می‌تواند باعث آبریزش یا تورم چشم شود.

 

درمان های تجویز شده توسط دامپزشک برای عفونت چشم گربه

پس از مراجعه به دامپزشک، احتمالاً برای تسکین عفونت چشم گربه و رفع سوزش چشم گربه، قطره های چشمی تجویزی را به خانه می فرستند. اگر عفونت چشم گربه شما ناشی از عفونت باکتریایی باشد، دامپزشک شما نیز آنتی بیوتیک تجویز می کند. با این حال، اگر عفونت چشم گربه شما در نتیجه آلرژی های محیطی باشد، دامپزشک شما ممکن است درمان های اضافی زیر را نیز توصیه کند:

• اضافه کردن یک تصفیه کننده هوا به خانه خود برای فیلتر کردن گرده هایی که می تواند باعث آلرژی فصلی شود
• جابجایی به مواد شوینده یا خوشبو کننده هوای دیگر
• تغییر غذای گربه

اگر آلرژی گربه‌تان باعث خراشیدگی یا مالش بیش از حد روی پوست آن‌ها نیز می‌شود، می‌توانید زخم‌های ایجاد شده را با هیدروژل ضدمیکروبی Vetericyn Plus Feline درمان کنید - یک فرمول تسکین‌دهنده که پوست شکسته را التیام می‌دهد و از آن در برابر عفونت محافظت می‌کند.

 

منبع

 

برند رویال کنین

رویال کانین برید سلامت نوتریشن دارای منابع پروتئینی مختلفی است. هر غذای سگ با شکل، اندازه و بافتی طراحی شده است که برای یک نژاد خاص بهینه شده است. زیر نام تجاری Royal Canin's Size Health Nutrition شامل 5 دستور غذا است که هر کدام برای یک نژاد خاص بهینه شده اند. نژاد غول پیکر، نژاد بزرگ، متوسط، کوچک و فوق کوچک. خط محصولات دامپزشکی رویال کنین شامل ده ها دستور العمل تخصصی است که برای درمان یا پیشگیری از بیماری های مختلف طراحی شده اند. این غذای سگ از دامپزشک شما در دسترس است، اما می توان آن را به صورت آنلاین نیز با صرفه جویی قابل توجهی سفارش داد. مالک رویال کنین کیست؟ این شرکت در سال 1968 توسط دامپزشک فرانسوی، دکتر ژان کاتاری تأسیس شد. پس از یک دوره طولانی رشد پایدار در اروپا، این شرکت توسط شرکت آمریکایی Mars, Inc. در سال 2001 خریداری شد. غذاهای حیوانات خانگی در چندین کارخانه در سراسر جهان، از جمله انتاریو، کانادا و شمال سیوکس، داکوتای جنوبی، تولید می شوند.

 

تجزیه و تحلیل مواد تشکیل دهنده محصولات رویال کنین

اولین ماده تشکیل دهنده این غذای سگ، غذای فرعی مرغ است که محصول خشک شده ضایعات کشتارگاهی است. پس از برداشتن تمام برش های انتخابی، از آنچه از یک مرغ ذبح شده باقی مانده است ساخته می شود. از طرف دیگر، غذاهای جانبی کنسانتره گوشت هستند و تقریباً 300٪ پروتئین بیشتری نسبت به مرغ تازه دارند. کیفیت این ماده بسته به کالیبر مواد اولیه به دست آمده توسط سازنده می تواند متفاوت باشد. ماده دوم برنج قهوه ای است، یک کربوهیدرات پیچیده که (پس از پخته شدن) می تواند نسبتاً آسان هضم شود. با این حال، جدای از محتوای انرژی طبیعی، برنج ارزش غذایی کمی برای سگ دارد. ماده سوم شامل بلغور جو دو سر است، یک غلات کامل، شکلی از جو دوسر که حداقل فرآوری شده است. به استثنای محتوای کالری و این واقعیت که آنها همچنین فاقد گلوتن هستند، بلغور جو دوسر را می توان از نظر ارزش غذایی متوسط در نظر گرفت. ماده چهارم، پودر گلوتن ذرت است. گلوتن باقیمانده لاستیکی است که وقتی ذرت بیشتر کربوهیدرات نشاسته ای خود را از آن شسته شود، باقی می ماند. اگرچه کنجاله گلوتن ذرت حاوی 60 درصد پروتئین است، اما انتظار می رود این ماده از ارزش بیولوژیکی پایین تری نسبت به گوشت برخوردار باشد. و محصولات گیاهی کم‌هزینه‌تر مانند این می‌توانند به طور قابل‌توجهی کل پروتئین گزارش شده روی برچسب را افزایش دهند - عاملی که باید هنگام قضاوت در مورد محتوای گوشت واقعی این غذای سگ در نظر گرفته شود. ماده پنجم برنج آبجو را فهرست می کند. برنج برورز یک محصول جانبی غلات است که از تکه های کوچکی که پس از آسیاب برنج کامل باقی می ماند تشکیل شده است. جدا از انرژی کالری موجود در آن، این ماده فقط ارزش غذایی کمی برای سگ دارد. بعد از طعم های طبیعی، چربی مرغ را پیدا می کنیم. این ماده از پخت مرغ به دست می آید، فرآیندی شبیه به تهیه سوپ که در آن چربی خود از سطح مایع جدا می شود. چربی مرغ سرشار از اسید لینولئیک است، یک اسید چرب امگا 6 که برای زندگی ضروری است. اگرچه خیلی اشتها آور به نظر نمی رسد، اما چربی مرغ در واقع یک ماده با کیفیت است. عنصر هشتم، پودر گوشت خوک است، یکی دیگر از کنسانتره های گوشتی غنی از پروتئین. ماده نهم، تفاله چغندر است. تفاله چغندر یک ماده بحث برانگیز، محصول فرعی فرآوری چغندرقند با فیبر بالا است. برخی تفاله چغندر را به عنوان یک پرکننده ارزان قیمت محکوم می کنند، در حالی که برخی دیگر مزایای برجسته آن را برای سلامت روده و قند خون ذکر می کنند. ما در اینجا فقط توجه شما را به این بحث جلب می کنیم و معتقدیم گنجاندن تفاله چغندر در مقادیر معقول در بیشتر غذاهای سگ کاملاً قابل قبول است. ماده بعدی سلولز پودری است که یک فیبر گیاهی غیرقابل هضم است که معمولاً از محصولات فرعی فرآوری سبزیجات تهیه می شود. به جز فواید معمول فیبر، سلولز پودری هیچ ارزش غذایی برای سگ ندارد.

 

از اینجا، این لیست به تعدادی از موارد دیگر ادامه می یابد.

 

اما برای واقع بینانه بودن، موادی که در این فهرست قرار دارند (به غیر از مکمل های غذایی) احتمالاً بر امتیاز کلی این محصول رویال کانین تأثیر نمی گذارد. با 6 استثناء قابل توجه… اول اینکه این غذا شامل گلوتن گندم است. گلوتن باقیمانده لاستیکی است که پس از شستشوی بیشتر کربوهیدرات نشاسته ای گندم از آن خارج می شود. اگرچه گلوتن گندم حاوی 80 درصد پروتئین است، اما انتظار می رود که این ماده از ارزش بیولوژیکی پایین تری نسبت به گوشت برخوردار باشد. و محصولات گیاهی کم‌هزینه‌تر مانند این می‌توانند به طور قابل‌توجهی کل پروتئین گزارش شده روی برچسب را افزایش دهند - عاملی که باید هنگام قضاوت در مورد محتوای گوشت واقعی این غذای سگ در نظر گرفته شود. بعد، روغن نباتی یک روغن ژنریک با منشا ناشناخته است. نسبت چربی های امگا 6 به امگا 3 در هر روغن از نظر تغذیه ای حیاتی است و می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد (بسته به منبع). بدون دانستن بیشتر، قضاوت در مورد کیفیت موردی که اینقدر مبهم توصیف شده است غیرممکن است. با این حال، در مقایسه با چربی حیوانی نامگذاری شده، یک روغن گیاهی عمومی را نمی توان یک ماده با کیفیت در نظر گرفت.

 

سایت رویال کنین

 

مشکلات کلیه گربه‌ها چیست و راه‌های درمان آن چیست؟

کلیه ها وظایف زیادی دارند. آنها عمدتاً برای حذف مواد زائد از جریان خون، تنظیم سطح برخی از مواد معدنی ضروری مانند پتاسیم و سدیم، حفظ آب و تولید ادرار عمل می کنند.

 

 

نارسایی مزمن کلیه چیست؟ آیا همان بیماری مزمن کلیه است؟

کلیه ها مقدار زیادی ظرفیت اضافی برای انجام وظایف مختلف خود دارند، بنابراین حداقل دو سوم (67٪ تا 70٪) کلیه ها باید قبل از مشاهده علائم بالینی ناکارآمد باشند. در بسیاری از موارد، این بدان معنی است که آسیب به کلیه ها در طی چند ماه یا سال (مزمن) قبل از آشکار شدن نارسایی رخ داده است. نارسایی مزمن کلیه در گربه‌ها (CRF) یا بیماری مزمن کلیه (CKD) عمدتاً در گربه های مسن تر مشکل است. تنها حدود 10 درصد موارد در گربه های کمتر از سه سال رخ می دهد.

 

علائم بالینی نارسایی مزمن کلیه چیست؟

علائم اولیه بیماری مانند کاهش وزن و کیفیت پایین پوشش اغلب به عنوان تغییرات طبیعی پیری نادیده گرفته می شوند. در مراحل اولیه نارسایی کلیه، کلیه ها با ناتوانی خود در حذف موثر مواد زائد با دفع آنها در غلظت کمتر در حجم بیشتر (به عبارت دیگر، با تولید مقدار بیشتری ادرار رقیق تر) مقابله می کنند. گربه ها اغلب برای جبران این میزان افزایش از دست دادن آب بدن، مقدار بیشتری می نوشند. این به عنوان نارسایی جبران شده کلیه شناخته می شود. پس از از کار افتادن تقریباً دو سوم بافت‌های کلیه، افزایش سریع مواد زائد در جریان خون و شروع ناگهانی ظاهری بیماری شدید وجود دارد.

 

علل CRF چیست؟

CRF مرحله نهایی تعدادی از فرآیندهای مختلف بیماری است نه یک بیماری خاص به خودی خود. بیماری ها یا شرایطی که در نهایت می توانند منجر به CRF شوند عبارتند از:

 

1. ناهنجاری های مادرزادی کلیه ها - مانند بیماری کلیه پلی کیستیک در گربه های مو بلند (برای اطلاعات بیشتر به جزوه: "بیماری کلیه پلی کیستیک در گربه ها" مراجعه کنید)

2. پیلونفریت - عفونت باکتریایی کلیه

3. گلومرولونفریت - التهاب و آسیب به غشای فیلتراسیون کلیه (برای اطلاعات بیشتر به جزوه: "گلومرولونفریت در گربه ها" مراجعه کنید")

4. نئوپلازی - تومورهای مختلف کلیه، شایع ترین لنفوسارکوم

5. آمیلوئیدوز - این تجمع یک پروتئین غیر معمول در کلیه است که از عملکرد طبیعی کلیه جلوگیری می کند (برای اطلاعات بیشتر به جزوه: "آمیلوئیدوز در گربه ها" مراجعه کنید).

6. عفونت های ویروسی مانند ویروس لوسمی گربه (FeLV) یا ویروس پریتونیت عفونی گربه (FIP)

7. سنگ کلیه یا سنگ حالب

 

بیماری چگونه تشخیص داده می شود؟

بیماری کلیوی معمولاً با بررسی سطح دو محصول جانبی بیوشیمیایی در جریان خون، نیتروژن اوره خون (BUN) و کراتینین، در ارتباط با وزن مخصوص ادرار (USpG) تشخیص داده می شود. میکروآلبومینوری (یا وجود مولکول های پروتئین کوچک در ادرار) یکی دیگر از شاخص های CRF است. آزمایش‌هایی برای اندازه‌گیری سطوح خونی سایر مواد مانند پروتئین‌ها، پتاسیم، فسفر و کلسیم و همچنین شمارش گلبول‌های قرمز و سفید خون برای تعیین میزان نارسایی کلیه و بهترین روش درمانی مهم هستند.

 

آیا ممکن است نارسایی کلیه زودتر تشخیص داده شود؟

تا همین اواخر، تشخیص زودرس نارسایی مزمن کلیه بسیار دشوار بود. نه علائم بالینی نارسایی کلیوی و نه افزایش BUN و کراتینین تا زمانی که از دست دادن قابل توجهی در عملکرد کلیه رخ دهد مشهود نیست. یک آزمایش خون که اخیراً برای ارزیابی سطوح SDMA (یک شاخص بیولوژیکی طبیعی برای عملکرد کلیه) ایجاد شده است، برای تعیین اینکه آیا نارسایی کلیوی اولیه رخ می دهد یا خیر، استفاده شده است. قبل از اینکه کراتینین سرم افزایش یابد، غلظت SDMA بالاتر از فاصله مرجع طبیعی افزایش می یابد. این به دامپزشک شما کمک می کند تا درمان گربه شما را در مراحل اولیه بیماری فراهم کند.

 

چگونه دامپزشک من درجه نارسایی کلیه را در گربه من تعیین می کند؟

دامپزشک شما از سیستم مرحله بندی IRIS (انجمن بین المللی علاقه کلیوی) استفاده خواهد کرد. مرحله بندی IRIS بر اساس سطح کراتینین سرم است، با مرحله بندی فرعی بر اساس وجود پروتئین در ادرار (که توسط نسبت پروتئین ادرار به کراتینین [UPC] تعیین می شود) و فشار خون گربه شما را اندازه گیری می کند. با استفاده از این مرحله بندی، دامپزشک شما ایده بهتری در مورد چگونگی ادامه درمان، نظارت بر پیشرفت و تخمین پیش آگهی حیوان خانگی شما دارد.

 

CRF چگونه بر گربه من تأثیر می گذارد؟

از آنجایی که کلیه ها عملکردهای مختلفی را انجام می دهند، علائم بالینی نارسایی کلیه می تواند تا حدودی متغیر باشد. شایع ترین تغییرات مشاهده شده کاهش وزن، کیفیت ضعیف مو، بوی بد دهان، اشتهای متغیر است که ممکن است با زخم های دهان، بی حالی و افسردگی همراه باشد. علائم کمتر شایع شامل افزایش نوشیدن یا ادرار کردن، استفراغ، اسهال و کم خونی است.

 

منبع

 

14 دلیل اصلی اسهال در سگ ها

 

دامپزشکان سمیرنای ما سگ های زیادی را می بینند که از اسهال رنج می برند و به دلایل مختلف. اسهال خفیف در سگ‌ها بسیار شایع است و می‌تواند ناشی از ناراحتی خفیف روده‌ای باشد که به دلیل خوردن مقدار کمی از چیزی که با آن‌ها مطابقت ندارد، مانند تکه‌های سفره، یا صرفاً تغییر به یک برند یا طعم جدید غذا ایجاد می‌شود. با این حال، چندین دلیل جدی تری نیز وجود دارد که سگ شما ممکن است اسهال داشته باشد. چه چیزی باعث اسهال در سگ می شود.

 

در زیر برخی از شایع ترین دلایل اسهال در سگ ها آورده شده است:

 

• استرس یا اضطراب
• تغییر در رژیم غذایی یا درمان
• خوردن زباله یا غذای فاسد
• بلع اشیاء خارجی مانند اسباب بازی، استخوان و پارچه
• مصرف سموم یا سموم
• عفونت های ویروسی مانند پاروویروس، دیستمپر یا کرونا
• انگل ها - کرم های گرد، کرم های قلابدار، کرم های شلاقی، کوکسیدیا یا ژیاردیا
• عفونت‌های باکتریایی - مانند سالمونلا
• پانکراتیت
• بیماری التهابی روده
• کولیت
• بیماری کبد یا کلیه
• سرطان روده
• داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها

 

اما چگونه می توان فهمید که اسهال سگ شما نیاز به مراجعه به دامپزشک دارد؟

چه زمانی با دامپزشک خود تماس بگیرید...

اگر سگ شما یک دوره اسهال دارد و در غیر این صورت طبیعی عمل می کند، جای نگرانی نیست. مراقب حرکات روده سگ خود باشید تا ببینید آیا اوضاع بهبود می یابد یا خیر. بیش از دو دوره اسهال ممکن است نشان دهنده وجود مشکل باشد، بنابراین اگر سگ شما دو یا چند دوره اسهال داشت با دامپزشک خود تماس بگیرید. اگر سگ شما برای دفع مدفوع زور می زند اما فقط مقدار کمی اسهال آبکی دفع می کند، ممکن است از انسداد دردناک ناشی از بلعیدن یک جسم خارجی مانند اسباب بازی رنج ببرد. این یک موضوع جدی است که نیاز به توجه فوری دامپزشکی دارد. با دامپزشک خود تماس بگیرید یا برای کمک به نزدیکترین بیمارستان اورژانس حیوانات بروید. حملات مکرر اسهال در یک دوره کوتاه می تواند نشان دهنده یک مشکل جدی سلامتی باشد، به خصوص اگر سگ شما بسیار پیر، بسیار جوان یا دارای سیستم ایمنی ضعیف باشد. عفونت هایی مانند پاروویروس بسیار خطرناک، مسری و بالقوه کشنده هستند. اگر سگ شما مکرر دچار اسهال می شود، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید.

 

سگ هایی که علاوه بر اسهال علائم دیگری نیز دارند باید در اسرع وقت توسط دامپزشک معاینه شوند. اگر سگ شما هر یک از علائم زیر را نشان داد، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید تا یک قرار ملاقات تعیین کنید:

• خون در مدفوع
• آب دهان غیر معمول
• استفراغ
• فقدان اشتها
• ضعف
• علائم کم آبی بدن (چشم های گود افتاده با ظاهر خشک، بینی خشک یا لثه های خشک و چسبنده)

 

اگر سگ پاپی شما علائمی دارد که باعث نگرانی شما می شود، با دامپزشک خود تماس بگیرید. دامپزشک شما به شما اطلاع می دهد که آیا علائم حیوان خانگی شما نشان می دهد که معاینه ضروری است یا خیر.

 

نحوه درمان اسهال در سگ

 

در اینجا چند نکته مفید برای درمان اسهال در سگ ها آورده شده است. هرگز بدون مشورت با دامپزشک به سگ خود داروهای انسانی ندهید. بسیاری از داروهای بدون نسخه که برای افراد خوب عمل می‌کنند، می‌توانند برای سگ‌ها سمی باشند، و این روش توصیه‌ای برای جلوگیری از اسهال در سگ‌ها نیست. اگر سگ شما یک یا دو مدفوع آبریزش یا نرم داشته است، ممکن است بخواهید به سگ خود کمی زمان بدهید تا با ناشتا بودن 12 تا 24 ساعت بهبود یابد.

 

یک رژیم غذایی ملایم برای یک یا دو روز ممکن است به مشکل توله شما کمک کند. برنج سفید ساده پخته شده با مقداری مرغ و کدو تنبل ساده کنسرو شده (نه پر کردن پای کدو تنبل) ممکن است به معده شما کمک کند. هنگامی که سگ شما بهبود یافت، به تدریج غذای معمولی خود را دوباره وارد کنید. ماست طبیعی، پروبیوتیک‌ها، سیب‌زمینی پخته شده، پنیر، تخم‌مرغ بدون روغن، غذاهای مخصوص سگ و داروهای تجویز شده توسط دامپزشک نیز ممکن است به تسکین ناراحتی معده سگ شما کمک کند. وقتی صحبت از سلامتی بهترین دوست شما می شود، همیشه بهتر است که در امان باشید تا متاسف باشید. با آوردن سگ خود برای معاینه، دامپزشک شما می تواند علت اصلی اسهال توله سگ شما را تشخیص دهد و موثرترین درمان را توصیه کند.

 

منبع متن

 

منبع عکس